EIGEN MENING REACTIES en MUZIEK en ANDER LEUKS

Een lieve glimlach
Als teder gebaar
Is een heerlijk gevoel
Daar verlang je naar
Een kus op de wang
Kijken naar elkaar
Oplopende emoties
Is een gevoelige snaar
Lopend hand in hand
Een kneepje in de arm
Is gelukkig zijn
En van binnen warm
Soms met een gebaar
Alles willen zeggen
Slechts een knipoog
Om het uit te leggen
The Butterfly

Groeten van Frans Prins

Nellie · Bericht door **Nellie** » 05 mar 2012, 01:09

De trein van het leven

Het leven is als een treinreis.
Mensen stappen op en mensen stappen af.
Er zijn haltes met een gelukkig weerzien,
en haltes met een droevig afscheid.

Als we geboren worden stappen we op de trein,
en ontmoeten onze ouders, en denken dat ze de
hele reis bij ons zullen blijven.
De realiteit is echter anders.
Ze stappen af in een station en laten ons achter
in de trein, zonder hun gezelschap, liefde en genegenheid.

Maar er stappen andere mensen op.
Mensen die voor ons heel belangrijk zullen zijn tijdens
de verdere reis.
Het zijn onze broers en zussen, onze vrienden en al
de andere mooie mensen die van ons houden.

Voor sommigen is de reis een leuke uitstap.
Voor anderen is het een droevige reis met zware bagage
Nog anderen staan steeds klaar om te helpen
Sommigen laten een groot heimwee achter.

Anderen stappen in en onmiddellijk terug uit en geven
ons enkel de tijd om hen vluchtig te kruisen.
Soms zijn we verrast dat bepaalde medereizigers waar
we van houden in een ander rijtuig gaan zitten en
ons alleen laten reizen.
Natuurlijk houdt niemand ons tegen om hen in het
ander rijtuig te gaan opzoeken.

Soms kunnen we echter niet naast hen gaan zitten,
want die plaats is al ingenomen.
Dat is niet erg, zo is de reis nu eenmaal: vol dromen
en verrassingen, vol ontmoeten en afscheid nemen,
meevallers en ontgoochelingen.

Maar er is geen terugreis
Laat ons de reis zo aangenaam mogelijk maken.
Laten we proberen onze reisgenoten te begrijpen,
en laten we zoeken naar de mooiste kanten van elk van hen.

Weet dat er op elk moment van de reis een van onze
reisgezellen ons begrip nodig kan hebben
Ook wij kunnen op een bepaald moment nood
hebben aan iemand die ons begrijpt.

Het grote mysterie van de reis is dat we niet weten
wanneer we zullen moeten uitstappen.
We weten ook niet wanneer onze reisgezellen zullen afstappen.
Zelfs niet degene die naast ons zit.

Ikzelf, ik denk dat ik heel droevig zal zijn als ik moet uitstappen.
Ik ben er zelfs zeker van.
Het afscheid van alle mensen
die ik ontmoet heb in de trein, hen achter laten zal pijnlijk zijn.

Maar ik ben er zeker van dat ik ooit zal aankomen in het Centraal
Station, en dat ik hen daar zal terugzien, met veel meer bagage
dan waarmee ze vertrokken zijn.

Ik zal gelukkig zijn dat ik hen meer bagage bezorgd heb.
Laat ons er een mooie reis van maken!
Laat ons ervoor zorgen dat we mooie herinneringen achterlaten
op het moment dat we uitstappen.

Aan allen die in mijn trein zitten wens ik:
Een goede reis

Groeten van Nellie

LADY TROY'S PRIVATE EENVROUW'S FRACTIE

LADY TROY'S PRIVATE EENVROUW'S FRACTIE

EIGEN MENING REACTIES en MUZIEK en ANDER LEUKS