Overleden Huisdieren

oa. Eigen Mening Topic- Prive Foto's Topic- Overleden Mensen Topic- en Woordspel...met Dagelijkse Praatjes erbij... Topic
Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 15:50

-------------------------------Bladzijde No. 9

Afbeelding


Afbeelding

Afbeelding

Morgen om 11 uur komt de dierarts om Kayleigh in te laten slapen.
ik ben er beroerd van dat ik en de kinderen morgen afscheid
moet nemen van mijn ouwe trouwe dibbes...Kayleigh

Het is tijd... haar achter poten willen niet meer.
Ze ligt alleen nog maar en kan niet meer zelf op staan.
ze probeert het wel maar ze heeft de kracht er niet meer voor
we moeten haar optillen en dan met
veel pijn en moeite staat ze wankel op haar poten
en dan heel voorzichtig probeert ze te bewegen.
Maar dit gaat meer met vallen en opstaan.
Zelfs staand bij haar etensbak is al teveel moeite
en moeten we haar liggend voeren.
Het is te sneu voor woorden

Het is alleen heel erg snel gegaan
dat ze van de ene dag op de andere dag
echt niet meer op der poten kon staan
want zo liep ze nog en zo lijkt ze verlamt.

30 Sept 2010 zou ze 15 jaar worden.
Maar helaas dat haalt ze dus niet meer...
met heel veel verdriet hebben de kinderen ik besloten
om haar in te laten slapen.
Dat het allerbeste voor dat beessie
Morgen komt de dierenarts thuis
om haar in te laten slapen...

Ik heb dag en nacht bijna 15 jaar lang lief
en leed met dat lieve beest gedeeld.
Ze was er altijd...ik kon lezen en schrijven met haar.
Ze was mijn schaduw...mijn allessie...
Ik ben zo verdrietig en heb het gevoel
of ik mijn eigen kind naar de slachtbank breng.

Maar ik weet dat het het beste is...
maar het besef dat ik morgen afscheid van haar moet nemen.
pffftt...het wordt een moeilijke tijd.

Tonnie.


Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 15:53


O wat erg meid...wat zullen jullie nu verdrietig zijn.
15 jaren is... voor middel grote honden... best erg oud geworden!

Als ze teveel ouderdoms verschijnselen krijgen...is dat vaak
een hele pijnlijke zaak...maar als ze niet meer staan ...niet meer lopen
gaan...is het met dieren ...die uitgelaten moeten...al snel gedaan.

Voor onze dieren zijn we meestal...omtrent... veel begripvoller er
mee...dan voor oude zieke zwakke mensen.
We nemen voor onze huisdieren vaak.... wel de meest goede besluiten.
We snappen het precies...wanneer het een blijvende lijden is geworden
en als het allemaal te onmogelijk is geworden... om aan te zien...laten we
euthanasie plegen... op ons geliefde dier.
Voel...gevoel je er vooral niet schuldig over... Tonnie.

Maar het verdriet is er niet om weg...is er niet minder om...dat heeft tijd nodig.
Je ontdekt
als het dier er niet meer is...hoeveel een huisdier met het gezin verbonden was.
Hoe vaak je er naar keek en hoe vaak je het aaide en knuffelde...en je zoveel liefde van je dier terug kreeg.
Dat valt plots allemaal weg.

Voor veel mensen is dat een hele zware tijd.
Ik zelf was erg blij ...dat ik vanaf op een dag...een PC had.
Het viel me op... dat ik er vanaf die tijd... veel beter mee om ging...met het verdriet.
Het delen ervan aan anderen
en reactie's terug ed. was een prima afleiding voor mij.
Ik geraakte er... lang niet zo diep... in een verdrietige depressie van...
als
voorheen... met zulks... en de verwerkingstijd was ook veel sneller voorbij.

He hou je taai meid...ik leef met jou... en met je zoon en dochter mee
want het gevoel er mee...ik weet er alles van!
Sterkte meid.

Knuffels van Lady Troy


Afbeelding

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 15:55


Afbeelding

Hoi Lieve Tonnie

Er zit alweer een dag op meid,,Gaat het een beetje,,
Troost je eigen dat jullie goed voor hem geweest zijn,,en hij je nou dankbaar is hoor.
Het ging niet meer,en dan houd het op,maar het gemis zal wel erg zijn.
Sterkte voor jullie hoor

Liefs van Bets


*****************************************************
Hallo Tonnie hee wat naar is dat altijd hoor.
Als het niet meer gaat is dit wel het beste voor Kayleigh
Ja het zijn niet de leukste dingen in ons leven Tonnie.
Maar jullie zijn goed voor hem geweest en dat is toch een heel fijn gevoel.
Dieren zijn in leeftijd altijd ouder dus hij is al behoorlijk op leeftijd.
14 jaar is dus 42 jaar.
Maar hij zal altijd bij jullie zijn in jullie hart en gedachten
Maar ik wens jullie voor morgen met de kinderen heel veel sterkte toe.


Lieve groet en knff van Rinkje

*******************************************************

Ik wens je veel sterkte met het verlies van
je hond Tonnie.
Hou je sterk en goed.
Onthoudt de herinneringen, die zijn goed.
Groeten en knuff van Nellie

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:02

Ffft wat is dit een gemis zeg...
het is zo raar dat ze niet om me heen is.

Gisteren om 11.40 blies ze thuis der laatste adem uit.
Het gebeuren op zich ging op zich best snel...
Ze kreeg eerst haar slaap prik en dat was op zich al apart
want ze sliep in met der ogen open...
daarna kreeg ze de narcose en de laatste prik.

We hebben rustig de tijd gekregen van de dierenarts om zwaar
emotioneel afscheid van haar te nemen
God mensen ook al weet je dat het voor haar het beste was
wat is dat moeilijk...om haar zo je nog aan te zien kijken
en zo is ze weg..

De dierenarts heeft haar in een dierenmand toegedekt
met haar dekentje mee genomen ...
ze lag er zo lief bij...dat het net leek of ze sliep...
Sab m\n dochter en ik zijn ook mee gelopen toen ze
in de auto werd gelegd.
Ze hadden de auto voor ons tuin pad gezet
en daar ging ze...

Daarna had ik wel een vredig gevoel
en voelde ik me ook goed
maar het gemis begon op te spelen
toen mijn ex en zijn vrouw weg waren...
Zij waren ook gekomen omdat mijn ex
ook een flink stuk van kayleighs leven heeft mee gemaakt.

Op zich was dat wel fijn want ik had er zeker troost aan.
Maar ja eenmaal weg en Dav m\n zoon moest gewoon
daarna weer naar school
want hij had alleen maar 2 uurtje vrij gekregen
voor het hele gebeuren
en Sab moest daarna ook gewoon naar haar werk
omdat een collega op vakantie is.
Dus zo heb je alles om je heen
en zo ben je dan opeens alleen
en ja toen begon het al...

Want als ik alleen was sprak ik ook gewoon tegen de hond
en lag ze waar ik ook maar zat...
al zat ik 1 minuut aan de eettafel
of enkele uren bij de pc ze lag waar ik zat.
Ze was letterlijk en figuurlijk mijn schaduw...
bijna 15 jaar lang (30 Sept had ze 15 geworden)
Ik kon lezen en schrijven met haar...
dus ja ik miste haar meteen al om me heen.

Zo had ze voor de gewoonte dat als ik bij de pc zat...
om bij me te liggen maar zo
dat ze altijd vlak bij mijn voeten lag...
dus bij de pc lag ze dan met der koppie onder de stoel...
dus toen ik gisteren effe bij de pc zat...
betrapte ik mezelf erop dat ik dus mijn hand
naar beneden deed om haar te aaien
zoals ik zo vaak deed als ik moest wachten
op een site of zo...en ook de voorzichtigheid
hoe ik op stond omdat ik altijd bang
was om haar pijn te doen als ik de stoel verschoof.

Verder is mijn huiskamer leeg...
apart hoor want Kayleigh lag vaak midden
in de kamer als ik bezig was met de boel of zo...
eigenlijk lag ze dan altijd op de verkeerde plek ...
juist in de doorloop of waar je dan net moest zijn.

Vanochtend was het klote...
want je bent zo gewend dat als we naar beneden
gingen dat ze je dan begroette...
en zeker de laatste tijd omdat ze zelf
niet meer kon opstaan
liep je meteen naar haar toe...
maar het was vanochtend koud en leeg.


Gisteravond laat was het voor mij erg moeilijk
ik had altijd met haar dat als de kinderen naar boven waren...
en ik zat dan te lezen of keek een film
dan keek ze me altijd om de 10 min aan
zo met een blik van...oke je bent er nog
het klinkt voor jullie misschien maf ...
maar dat was echt onze tijd van lekker met z\n 2 en rust.

Maar goed ik erg emotioneel en hou het niet droog...
op zich is dat oke want treuren om je hond
die mij en de kinderen zoveel jaar zo\n trouw
en veel liefde heeft gegeven is het waard dat je der mist...

Het is ook raar wat jij al zei LT het feit
dat we niet meer der uit hoeven te laten...is een gemis.
Zo ben je bijna 15 jaar elke dag diverse keren
met haar naar buiten...
het is jaren een gewoonte en zo is dat over.

Maar goed ik kan uren er over kletsen
ppfft het is gewoon een feit
en ik moet het een plekkie geven
en alle mooie herinneringen koesteren

ik dank jullie voor het medeleven...
Liefs van Tonnie

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:05

Toen ik een pup was, amuseerde ik je
met mijn gekste streken en maakte ik je
aan het lachen.
Je noemde mij je kind, en ondanks een aantal
kapot gekauwde schoenen en wat vermoorde kussentjes
werd ik je beste vriend.
Als ik "stout" was, schudde je met je vinger
naar me en vroeg me "hoe kon je?",
maar dan gaf je weer toe en rolde je me
op mijn rug om mijn buik te kriebelen.


Mijn zindelijkheidstraining duurde wat langer
dan verwacht omdat je het vreselijk druk had,
maar daar hebben we allebei hard aan gewerkt.
Ik weet nog dat ik 's nachts mijn neus
tegen je aanschurkte en dat ik naar je
diepste geheimen- en dromen luisterde,
en ik kon me geen beter leven voorstellen.
We maakten lange wandelingen
en renden door het park, maakten ritjes in de auto,
stopten om een ijsje te kopen
(ik kreeg alleen het hoorntje want "ijs
is slecht voor honden", zei je)
en ik deed lange dutjes in de zon
en wachtte tot je aan het eind van de dag thuis zou komen.


Geleidelijk ging je meer tijd aan je werk
en je carriere besteden, en meer tijd
aan het zoeken van een menselijke partner.
Ik wachtte geduldig op je, troostte je
als je gekwetst of teleurgesteld was,
gaf je nooit op je kop als je een verkeerde
beslissing nam en sprong vrolijk in het rond
als je thuis kwam.
En toen werd je verliefd.
Zij - inmiddels je vrouw - is geen "hondenmens".
Toch verwelkomde ik haar in het huishouden,
probeerde haar genegenheid te geven
en gehoorzaamde haar.
Ik was gelukkig omdat jij gelukkig was.


Toen kwamen de menselijke baby's
en ik deelde in je opwinding.
Ik was gefascineerd door hun roze huidjes,
hoe ze roken, en ik wilde ze ook bemoederen.
Alleen maakte jij en zij je zorgen
dat ik ze pijn zou doen,
en ik werd de meeste tijd naar een andere kamer
verbannen, of naar de bench.
Oh..., ik wilde zo graag van ze houden,
maar ik werd een "gevangene van de liefde".

Toen ze groeiden, werd ik hun vriend.
Ze hingen aan mijn vacht en trokken zichzelf
op wiebelige beentjes op, staken vingers in mijn ogen,
onderzochten mijn oren en gaven mij kusjes op m\n neus.
Ik hield van ze en van hun aanraking
jouw aanrakingen waren nu zo zeldzaam
en ik zou hen met mijn leven hebben verdedigd
als het nodig was geweest.
Ik glipte stiekem in hun bedden en luisterde
naar hun zorgen en geheime dromen,
en samen wachtten we op het geluid van jouw auto op de oprit.


Er was een tijd dat, als anderen je vroegen
of je een hond had, je een foto van mij uit
je portefeuille haalde en hen verhalen over mij vertelde.
De afgelopen jaren antwoordde je slechts "ja"
en veranderde van onderwerp.

Ik was van "jouw hond" verworden
tot slechts "een hond", en iedere euro
die je aan mij besteedde werd er een teveel.
Nu heb je een carriere kans in een andere stad,
en jij en je gezin verhuizen naar een appartement
waar geen honden toegestaan zijn.
Je hebt de juiste beslissing genomen voor je "gezin",
maar er was een tijd dat ik je enige "gezinslid" was.
Ik was blij en opgewonden over de autorit,
tot we bij het dierenasiel stopten.
Het rook naar honden en katten, naar angst,
naar hulpeloosheid. Je vulde de paperassen in
en zei "ik weet zeker dat jullie een goed tehuis
voor haar vinden". Zij haalden hun schouder op
en keken je meewarig aan.
Zij kennen de harde werkelijkheid voor een hond
van middelbare leeftijd, zelfs voor een met "papieren".

Je moest de vingertjes van je zoon
van mijn halsband lostornen terwijl hij schreeuwde
"Nee pappa! Laat ze niet mijn hond meenemen!".
En ik maakte mij zorgen om hem,
en over wat je hem hiermee bijbracht
over vriendschap en trouw, liefde en
verantwoordelijkheid, en over respect voor alle leven.
Je gaf me een afscheidsklopje op mijn hoofd,
je vermeed het mij in de ogen te kijken,
en weigerde beleefd mijn halsband en riem mee te nemen.
Je moest nog een deadline halen en ik nu ook.
Na je vertrek zeiden de twee aardige dames
dat je waarschijnlijk al maanden
wist dat je zou verhuizen, en dat je geen poging
had gedaan om een goed tehuis voor me te vinden.
Ze schudden het hoofd en zeiden "hoe kon je".

Ze geven ons hier in het asiel zoveel aandacht
als mogelijk is met hun drukke bezigheden.
Ze voeren ons natuurlijk, maar al dagen
heb ik geen trek meer.
In het begin rende ik iedere keer als er iemand langskwam
naar het hek, hopende dat jij het was.
Dat je van gedachten was veranderd.
Dat dit allemaal een nare droom was.
Of hoopte ik tenminste dat het iemand was
die medelijden met me had, die me zou redden.
Toen ik me realiseerde dat ik niet op kon tegen
die met gekke fratsen aandacht vragende pupjes,
die geen idee hadden wat hen te wachten stond,
trok ik me maar terug in het verste hoekje van
mijn kennel en wachtte af.


Ik hoorde haar voetstappen
toen ze me kwam halen aan het eind van de dag,
en ik liep met haar terug de gang door
naar een aparte kamer. Een gelukzalig stille kamer.
Ze plaatste me op de tafel en wreef over mijn oren
en vertelde me dat ik me geen zorgen moest maken.
Mijn hart bonkte in afwachting van wat er ging gebeuren,
maar ook voelde ik een zekere opluchting.
De "gevangene van de liefde" was aan het einde
van haar dagen gekomen.
Omdat het mijn aard is, had ik met haar te doen.
De last die zij moet torsen is zwaar,
dat weet ik zoals ik ook altijd jouw stemmingen aanvoelde.
Voorzichtig plaatste ze een tourniquet om mijn voorpoot
terwijl een traan over haar wangen gleed.
Ik likte haar hand op dezelfde manier
als ik altijd bij jou deed om je te troosten,
al die jaren geleden. Met grote vaardigheid
liet ze de injectienaald in mijn ader glijden.
Toen ik de steek voelde en de koele vloeistof
die zich door mijn lichaam verspreidde,
ging ik slaperig liggen, keek haar in de ogen
en fluisterde "hoe kon je?".

Misschien begreep ze mijn hondentaal,
want ze zei "het spijt me zo".
Ze hield me tegen zich aan en legde mij haastig uit
dat het haar taak was ervoor te zorgen
dat ik naar een betere wereld ging,
waar ik niet genegeerd, mishandeld of verlaten kon worden,
of voor mezelf zou moeten zorgen een plaats
van licht en liefde, zo verschillend van dit aardse bestaan.
Met het laatste beetje energie dat ik nog had,
probeerde ik haar met een laatste kwispel te vertellen
dat mijn "hoe kon je?" niet tegen haar gericht was.
Ik dacht aan jou, lieve baas.
Ik zal altijd aan je denken en altijd op je wachten.
Moge iedereen in je leven je zoveel trouw betonen!


Een opmerking van de auteur:

Als de tranen je in de ogen stonden bij het lezen
van "Hoe kon je?", zoals bij mij toen ik het schreef,
dan komt dat doordat het een samenstelling is
van de verhalen van miljoenen huisdieren die
ieder jaar in asiels over de hele wereld sterven.
Iedereen mag het verhaal verspreiden voor
niet-commerciele doeleinden,
zolang de auteur wordt vermeld.
Gebruik dit verhaal om mensen voor te lichten.
Vertel mensen dat een huisdier in huis nemen
een belangrijke beslissing is, en dat dieren
onze liefde en zorg verdienen.
Dat een huisdier je eigen verantwoordelijkheid is,
en een huisgenoot voor jaren.
Je krijgt er zoveel liefde en trouw voor terug!

Tonnie

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:08


Valt niet mee Tonnie voor je zonder jullie Kayleigh.
Het verwerken heeft tijd nodig en ondertussen draait
de wereld gewoon door.
Het zal wel een lange tijd leegte geven in huis.
Ik mis onze kat Joy nog steeds...20 jaar een dier dagelijks
om je heen
zit helemaal in je leefwereldje verweven.
Maar we nemen er nu toch geen kat meer bij.
En dat deden we na onze Mickey (18 jaar geworden) indertijd wel.
Een nieuw dier in je huis vergt weer veel aandacht en liefde van je.
Als we geen nieuwe meer neemt... wordt het wel stiller in huis.

Tonnie... veel sterkte... en pas goed op je zelf.
Afbeelding

Afbeelding



Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:12

Afbeelding

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:13

Afbeelding

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:15

Dat was echt schrikken
Raiza zo plots overleden.

Maar omdat er al zo vaak mensen me zeiden en schreven dat honden met epilepsie
vaak in zo'n aanval blijven...
waren we er toch op bedacht dat het eens gebeuren
zou kunnen.

Maar nu gingen DJ en zoon naar de Dierenarts voor een soort buikvirus met de hond.
Ze koste al 2 dagen alles uit.
Het ging nu is niet om het ene ere pootje en ook niet over de epileptie.
Ze lag op de onderzoektafel en kreeg een epileptie aanval.
Met 3 Dierenartsen zijn ze in de weer geweest...
maar niks lukte meer.

Was ook apart...DJ en m'n zoon Marc
die DJ er mee hielp
namen de hond
in een kleed mee naar huis

We laten onze overleden dieren altijd afhalen door een
dieren crematorium te Leidchendam.
Met het wachten daarop in huis
...zei m'n zoon...Raiza voelt nog warm aan.
Ik ook voelen...en zei tegen de hond...M\n meisje m\n meisje...
schatteboutje...en haar ene bovenkant lig kant oog
stond omhoog gericht en leek net of ze je aan keek...
nu komt het aparte moment...
toen mijn stem klonk...leek het even of het opflikkerde...
of er weer leven in kwam.

M\n zoon keek er ook naar...en heel apart... na dat zo gezien stond het kort erop...
dat oog ...niet meer recht omhoog.
Het stond niet meer je aankijkende aan ahw.
maar stond vanaf toen...naar beneden gericht.
Misschien toch nog een hersengeest licht flikkering gehad...bij het horen thuis...
van mijn zachte stem... zo vlak bij.
Daarna werd ze snel koud om te voelen.

De overleden dieren ophaalman
was schijnbaar in deze regio overleden dieren aan het ophalen
en was na mijn telefoontje met Leidschendam...
binnen een kwartier bij ons.

Daar gaat dan je lieve schatteboutje op een brancardje naar zo\n grote ophaalauto.
Morgen wordt ze gecremeerd...en over wat dagen komt de
urnpot met as thuis.
Net als met onze andere ooit overleden huisdieren gedaan dus.

Het is een kale plek in huis...de grote mand schoongemaakt en
naar zolder gebracht en ook de rek met de eet en drinkbak en
de speelgoeddoos.

Het ziet er gelijk veel netter uit in huis...en een stuk rustiger ook
maar saai wel en wat een gemis om je heen.
Zo\n huisdier is werkelijk een deel van het gezin geweest.
En ik praatte heel wat af met Raiza!

Nu...als DJ in z'n hobby studeerkamer aan het PC)en is
ben ik alleen in de huiskamer...en
voorheen... altijd wel veel gezelligheid
met Raiza om me heen.

En DJ ...nu met de hond weg...zal ook hij zijn dagelijkse wandelingen
en naar het bos gaan... wel erg missen.
Voor de rest moeten we er allebei verwerken en
aan wennen dat Raiza er niet meer is!

Liefs van Lady Troy

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:16

Afbeelding


Afbeelding


Afbeelding


Afbeelding

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:17

Afbeelding

Meid wat erg,
Ik had echt niet anders verwacht,maar toch,
zo veel aanvallen en steeds meer medicijnen,,
jullie hebben er zo veel voor gedaan,
maar dat kon niet goed blijven gaan,
maar zo ineens bij de Dierenarts vreselijk ,
de lieverd is van een hoop ellende af,
als je zo maar kunt denken,,
het zijn ook bij een Hond de mensen die achterblijven.
Lieverd Heel veel sterkte voor jou en DJ hoor.
wat zullen jullie hem missen.
Vanuit hier van mij xxx en hou je taai hoor

Liefs van Bets
**************************************************

Lieve Lady Troy en DJ
Ik heb je straks al gecondoleerd he.
Wat erg voor jullie.
Wat zul je een verdriet hebben.
Maar ik had wel verwacht, dat het zo zou eindigen,
Het ging gewoon niet meer
Een geluk hebben jullie. je moet maar denken,
Zij is van de pijn af,want dat moet vreselijk zijn geweest
Maar het is voor jullie, net een kind verliezen,
en daar kan ik over meepraten
Sterkte allebei,

Groetjes en omhelzing van Nellie

****************************************************
Lieve Elteetje en DJ.
Wat erg om op deze manier afscheid te moeten nemen van Doberinnnetje Raiza!
Wat een droevig begin van dit nieuwe jaar voor jullie.
Raiza heeft nu rust maar jullie gaan een tijd tegemoet van leegte
en het zal veel slapeloze nachten en tranen geven.
Ik leef met jullie mee maar daar heb je je lieve hond niet mee terug.
Veel liefs en sterkte van Rietje


Hallo Elteetje en DJ.
Ik hoop dat jullie vannacht wat zullen slapen want dat zul je nodig hebben.

Liefs en denk aan jullie Rietje

****************************************************
Lieve Lady Troy en DJ,
Wat een vreselijk nieuws is dit.
Pff echt heftig om zo afscheid te moeten nemen van je trouwe maatje.
Nog veel te jong.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe.
Ik denk aan jullie.

Heel veel liefs Joyce

***************************************************

Ik kom via Joyce even bij je langs, want daar las ik het.

Aangezien ik zelf ook een hond heb, weet ik nu wat je door maakt, vreselijk!

Sterkte voor jou en wie het nog meer aangaat.

Groetjes Herma.

**************************************************
Och wat erg voor je,
Je zult wel erg gaan missen.
Raiza is naar de regenboogbrug gegaan.
Rust zacht!!
Heel veel sterkte met het verlies.

Groetjes van Jacqueline en Ferry.


-----------Afbeelding

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:21

Afbeelding

Gecondoleerd LT met het verlies van Raiza.
Reden waarom ik nooit een huisdier heb genomen komt
door een gebeurtenis uit mijn jeugd.
Oorlogstijd, huiselijke omstandigheden beroerd,
de enige liefde die ik kreeg was van een lief katje,
dood gevonden in een schuilkelder.
Mijn verdriet bijna te vergelijken met nu.
Jullie verdriet kan ik mij voorstellen maar ook hoe sterk
je samen kunt zijn om vol te houden en door te gaan.
Wens jullie veel sterkte. Je Mailmaat Jan Fester.


*************************************************

Lieve Lady en DJ

Gecondoleerd met het verlies van jullie dobertje Raiza.

Jeetje is me dat schrikken zeg, kan me voorstellen dat jullie
helemaal van de kaart zijn. Het is ook zo onwerkelijk,
zo plotseling.

Zelfs ik ben aangedaan nadat ik het gelezen had,
kan het me eigenlijk niet voorstellen ze was nog zo jong.

Wens jullie heel veel sterkte en kracht om dit grote verlies
een plekje te geven.

Liefs, Sjoukje


************************************************

Oei , erg hoor!
Bij mijn ouders hebben ze een labrador die net 13 is geworden
en die heeft ook echt niet lang meer... altijd moeilijk.
Vandaag zag ik wel weer zo'n klein jong puppie dat gaat
worden opgeleid tot blinde geleide hond en dat is toch ook
weer geweldig!
Sterkte LT! van Jager

*************************************************

Ach L.T.tje wat een ellende lees ik ....al wist ik wel dat het niet zo goed
ging met Raiza,
maar dit had ik niet verwacht.
Het wennen is nu begonnen maar de smart wordt er
niet minder op denk ik, ze was nog zo jong..
Maar pijn en angst voelt ze niet meer, dat troost toch wel iets.
Jullie deden al wat je maar kon voor die lieverd, dat weet ze hoor,
zelfs haar einde kwam op een plek
die jullie zeker laat zijn dat echt alles gedaan werd...een dier "weet ".
Ik hoop dat jullie het gemis van dit gezinslid weten te plaatsen en
nog vaak aan de mooie momenten met haar kunnen denken.
Liefs van Thea xxx


***************************************************

Oh zo triest ik wil je graag veel sterkte wensen.
Onze vorige hond is 8 jaar geleden overgegaan,
waar we heel veel verdriet van hadden en hebben.
Nu komt ze zomaar even langs voor een wandeling
of om bij ons in de kamer te zijn.
En heb ik hele gesprekken met haar.
Toen onze hond van nu nog een pup was kwam ze ook
regelmatig langs om te helpen bij het opvoeden van Chasey.
Ze corrigeerde Chasey dan als ze iets fout deed,
ook Chasey zag onze hond.
Voor jou hoop ik dat jullie hond ook nog bij jullie
langs zal komen.

Lieve groetjes Astrid



Afbeelding

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:27

------------Afbeelding

O lieve LT , wat een vreselijk triest nieuws en ook zo onverwacht nog .
Ging de laatste tijd wel met up en downs maar dat het zo
ineens bij de dierenarts zou gaan gebeuren
...misschien dat hij de stress toch niet meer aankon ?

Ik zag het plaatje op mijn logje staan van Raiza met 2 data's erbij en kreeg
al een naar voorgevoel ...
ook nu krijg ik de koude kriebels bij het lezen van dit berichtje.
Hij betekende zoveel voor jullie ...
Jullie zijn zo goed voor Raiza geweest en zoveel meegemaakt,
wat zullen jullie je Dober gaan missen.
Hele verdrietige periode , maar ik hoop met vele mooie
herinneringen aan Raiza .

Ik mis en denk ook nog regelmatig aan mijn lieve schat Kate die ineens
ziek werd en binnen een week overleed .
Ik heb een mooi foto van haar op mijn monitor van de pc staan...
Elke dag als ik mijn pc opstart en uitzet is ze in beeld ...zo kan ik
elke dag even naar haar kijken en met haar praten ...
Misschien ook wel een idee voor jou ???

Heel veel sterkte met het verlies van Raiza
Dikke knuffel en twee armen om je heen


Liefs Tonneke

***************************************************
Wat lees ik nou Raiza overleden.
Heel veel sterkte met dit verlies Lady Troy
Dikke knuffel Nanda en gezin.

Wat een vreselijk nieuws!
Ik las het net toevallig op de log van Tonneke!
Echt heel erg en ook nog zo jong....

Mijn Ziva is nu ook 5 jaar...

Ik weet hoe het is, het gemis van je geliefde dier...
Ik heb mijn Dober Dico in Maart vorig jaar in moeten slapen,
hij was 8 en had botkanker op zijn schedel...

Het gemis zal blijven, ik voel dat nog elke dag...

De mooie herinneringen blijven verhuld in goud en zullen gelukkig nooit vergaan!

Heel veel sterkte met dit grote verlies!

Groetjes, Nanda Sin Sin Sin


********************************************


----------Afbeelding


*********************************************

Gecondoleerd met jullie verlies
Lieve Lady Troy,
Bij het afscheid nemen van zo'n dierbare kameraad is het al net
als met een medemens,
het besef van verlies en de lege plek zijn er niet minder om.
Het enige wat blijft zijn de mooie herinneringen aan de tijd die jullie
samen door brachten en dat verdient het om gekoesterd te worden.

Warme groet,
Ruurd


*********************************************



Hallo LT en DJ.
Stil in jullie huis.
Vreemd, een dag te beginnen zonder Raiza.
Niet uitlaten, niet spelen, niet knuffelen met haar.
Liefs en nogmaals: sterkte!
van Rietje
Afbeelding

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:30

Wat lees ik nu toch LT & DJ

He wat narig voor jullie en ook voor Raiza.

Wat zullen jullie hem missen zeg.
Maar gelukkig is het voor haar nu rust.
Ik wens jullie heel veel sterkte met de verwerking
en het verlies van Raiza.


Lieve groet van Rinkje.


**************************************************
Gaat het een beetje LT en DJ.

Nogmaals sterkte hoor,,
en jullie hebben er echt
alles aan gedaan .
ik weet echt niet wat ik meer
kan zeggen.
Heel veel Liefs van Bets

**************************************************

lieve L T onze medeleven is zo groot
wat een verlies

HEEL VEEL STERKTE

VAN ELS EN OLGA

**************************************************

Ja meid het zal best heel stil zijn in Huis.
Maar Raiza heeft Rust,,
En dat gemis zal best nog een poosje duren denk ik.
Liefs van Bets


Afbeelding

Gebruikersavatar
LadyTroy
Beheerder
Berichten: 42474
Lid geworden op: 06 feb 2012, 04:02

Bericht door LadyTroy » 08 feb 2012, 16:34

Afbeelding

Hoi Lady Troy
Ik weet precies hoe je je voelt.
Het is zo akelig stil zonder je Raiza
die eigenlijk ook een deel van jullie gezin was.
Dat duurt een hele tijd voor je er een beetje
aan gewent bent ...
Eigenlijk went het nooit
het gemis blijft wel.
Ik hoop dat zij haar rust gevonden heeft
want was ook best zielig steeds die aanvallen
en ik denk voor Raiza ook best angstig.
Sterkte.
Liefs van Tonneke


***************************************************

Goedendag Lady Troy
Hoe is het verder bij jullie.
Stil in huis neem ik aan.
Je mist je loopje en de warmte van Raiza.
Het is raar als een dier weg valt.
Je loopt naar de deur je kijkt automatisch om je heen.
Niks zie je dan alleen de herinnering is er.
Dus ik wens jullie weer even sterkte hier mee.
Lieve groet van Rinkje

************************************************

Hallo Lady Troy en DJ.

Las net dat Raiza er niet meer is en ben er erg van geschrokken.
Gecondoleerd met het hele grote verlies,
en vindt het heel heel erg voor jullie en wens jullie heel veel sterkte toe.

Dikke knuffel van Huubke en liefs van Bianca xxx

***********************************************

LT ik moet er steeds nog aan denken
wat een schok dat voor je moet zijn.
Ik vind het heel erg voor jullie,
zo plotsklaps ineens zonder Raiza.
Ik hoop dat het een beetje met je gaat..
Dag hoor
Ik denk aan jullie
Hou je taai

Liefs van Liesbeth

************************************************

Hallo Elteetje.
Ja, stil in jullie huis, dat schreef ik ook
in een vorige reactie.
En ik vraag me af: zal het wel wennen.
Jullie hadden altijd dieren om je heen
en nu ben je echt samen.
Voor DJ valt er ook veel weg,
o.a. de wandelingen met Raiza.
En ze was jouw gezelschapsdame
in huis.
't Is hard, een dier verliezen
geeft ook heel veel verdriet.
Liefs en sterkte van Rietje. Afbeelding


Plaats reactie